۱۴۰۲/۶/۳۰، ۱۰:۳۴ عصر
سلام دوستان عزیز، امروزه در صنعت گیم و بازی ها ما شاهد تغییرات گسترده ای در طراحی یک بازی به خصوص در بخش داستان بودیم.
برخی از این تغییرات خوب و برخی بد بودند مانند بازی رزیدنت ایول 4 ریمیک که دچار تغییرات داستانی کم ولی تاثیرگذار شده بود که بسیار بازی را لذت بخش تر از نسخه اورجینال که در سال 2005 منتشر شده بود می کرد. ولی از طرفی حذف شدن برخی از محتوا نظیر باس فایت u-3 و یا بخش عبور از لیزر ها مقدار کمی لطمه به بازی از نظر برخی از منتقدان وارد کرد.
اما موضوع این مقاله درباره داستان نویسی کلیشه ای اما در مقیاس ها و بستر های دیگر است که کپکام از سال 2000 تا به امروز به خورد طرفداران رزیدنت ایول داده است! و آن هم چیزی نیست جز نابودی عمارت اسپنسر و شهر راکون اما این بار در مقیاس ها و اشکال دیگر.
پیش از عرضه رزیدنت ایول کد ورونیکا تمامی طرفداران انتظار های زیادی از بازی جدید و بازی های آینده سری داشتند اما کپکام با استفاده از یک فرمول اشتباه و هب کار گیری روش های قدیمی این مجموعه را با فاکتور گیری و حساب نکردن چند نسخه حداقل تا قسمت دوم بازی رولیشن جلو برد و آن هم استفاده از سیستم خود تخریبی مکان های مختلف در بازی مانند جزیره در ایول 4 بود.
دومین کلیشه مربوط به نابودی مکان ها و یا تخریب سطوح بیشتری از آنها می شود مانند عمارت بیکر ها، روستا بازی ویلیج و یا قلعه دیمترس!
این فرمول موجب شده بود که بازی ها کمی تکراری برای بازیکنان شوند. قالب کلی بازی ها اینگونه است: به هر روشی یک ویروس آزاد و یا مورد استفاده قرار گیرد و نصف و یا حتی 85 درصد جمعیت یک منطقه را تبدیل به B.O.W. کند و در همین لحظه قهرمان داستان ما که می تواند یک پلیس، سرباز، موتور سوار و حتی یک جاسوس یا پدر باشد وارد می شود، نقش یک ارتش تک نفره را بازی می کند و دنیا را با یک کلت و شاتگان نجات می دهد و یا درآخر از یک اسلحه قدرتمند استفاده می کند.
ولی آیا همه ی این گفته ها و اشارات کل داستان است؟ خیر !
زیرا که کپکام با استفاده از برخی ترفند ها نظیر مرموز نگه داشتن صورت ایتن و یا اضافه کردن اطلاعات جدید درباره برخی از راز ها تلاش می کند تا مجموعه را زنده نگه دارد و به پیشرفت برساند و به جرئت می توان گفت که تا الان موفق بود.
اضافه کردن یک شخصیت جدید، بینش هایی از آینده، ظاهر نشدن شخصیت هایی که تنها یک بار در بازی ها حضور داشتند و اشاره به مسائلی نظیر جادو و نفرین همه و همه تا امروز رزیدنت ایول را زنده نگه داشته و موجب گسترش آن شده است.
پس می توان گفت با وجود این همه کلیشه های نامرئی که کمتر کسی متوجه آن می شود این مجموعه همیشه توانسته موفقیت و ارزشمند بودن خود را ثابت کند و چه بسا با استفاده از همین کلیشه ها پیشرفت خود را میسر کند.
نظر شما درباره این فرمول کپکام چیست؟
برخی از این تغییرات خوب و برخی بد بودند مانند بازی رزیدنت ایول 4 ریمیک که دچار تغییرات داستانی کم ولی تاثیرگذار شده بود که بسیار بازی را لذت بخش تر از نسخه اورجینال که در سال 2005 منتشر شده بود می کرد. ولی از طرفی حذف شدن برخی از محتوا نظیر باس فایت u-3 و یا بخش عبور از لیزر ها مقدار کمی لطمه به بازی از نظر برخی از منتقدان وارد کرد.
اما موضوع این مقاله درباره داستان نویسی کلیشه ای اما در مقیاس ها و بستر های دیگر است که کپکام از سال 2000 تا به امروز به خورد طرفداران رزیدنت ایول داده است! و آن هم چیزی نیست جز نابودی عمارت اسپنسر و شهر راکون اما این بار در مقیاس ها و اشکال دیگر.
پیش از عرضه رزیدنت ایول کد ورونیکا تمامی طرفداران انتظار های زیادی از بازی جدید و بازی های آینده سری داشتند اما کپکام با استفاده از یک فرمول اشتباه و هب کار گیری روش های قدیمی این مجموعه را با فاکتور گیری و حساب نکردن چند نسخه حداقل تا قسمت دوم بازی رولیشن جلو برد و آن هم استفاده از سیستم خود تخریبی مکان های مختلف در بازی مانند جزیره در ایول 4 بود.
دومین کلیشه مربوط به نابودی مکان ها و یا تخریب سطوح بیشتری از آنها می شود مانند عمارت بیکر ها، روستا بازی ویلیج و یا قلعه دیمترس!
این فرمول موجب شده بود که بازی ها کمی تکراری برای بازیکنان شوند. قالب کلی بازی ها اینگونه است: به هر روشی یک ویروس آزاد و یا مورد استفاده قرار گیرد و نصف و یا حتی 85 درصد جمعیت یک منطقه را تبدیل به B.O.W. کند و در همین لحظه قهرمان داستان ما که می تواند یک پلیس، سرباز، موتور سوار و حتی یک جاسوس یا پدر باشد وارد می شود، نقش یک ارتش تک نفره را بازی می کند و دنیا را با یک کلت و شاتگان نجات می دهد و یا درآخر از یک اسلحه قدرتمند استفاده می کند.
ولی آیا همه ی این گفته ها و اشارات کل داستان است؟ خیر !
زیرا که کپکام با استفاده از برخی ترفند ها نظیر مرموز نگه داشتن صورت ایتن و یا اضافه کردن اطلاعات جدید درباره برخی از راز ها تلاش می کند تا مجموعه را زنده نگه دارد و به پیشرفت برساند و به جرئت می توان گفت که تا الان موفق بود.
اضافه کردن یک شخصیت جدید، بینش هایی از آینده، ظاهر نشدن شخصیت هایی که تنها یک بار در بازی ها حضور داشتند و اشاره به مسائلی نظیر جادو و نفرین همه و همه تا امروز رزیدنت ایول را زنده نگه داشته و موجب گسترش آن شده است.
پس می توان گفت با وجود این همه کلیشه های نامرئی که کمتر کسی متوجه آن می شود این مجموعه همیشه توانسته موفقیت و ارزشمند بودن خود را ثابت کند و چه بسا با استفاده از همین کلیشه ها پیشرفت خود را میسر کند.
نظر شما درباره این فرمول کپکام چیست؟
